FORUM KLASOWE 2 E

"Do Justyny. TêsknoœÌ na wiosnê"

O mi³oœci w³aœnie mówi utwór "Do Justyny. TêsknoœÌ na wiosnê". Pozornie nie ma tu mowy o mi³oœci, a wiersz jest jedynie porównaniem budz¹cego siê na wiosnê œwiata ze stanem ducha wewnêtrznego poety. Jednak jest to próba autoanalizy. Samotny podmiot liryczny opisuje swe cierpienia wywo³ane zawodem mi³osnym lub têsknot¹ za ukochan¹. Chocia¿ dooko³a wszystko rozkwita w jego sercu goœci jedynie ból, ¿al,têsknota i smutek. Utwór zdominowany jest przez uczucia takie jak mi³oœÌ, smutek czy ¿al. Uczucia wiod¹ prymat nad rozumem. To wszystko spe³nia za³o¿enia postawione przed sentymentalizmem, a jednoczeœnie zapowiada nadejœcie nowej epoki - romantyzmu.

JĂŞzyk w tym utworze jest Âłatwy w odbiorze, prosty i potoczny. Wiersz jest regularny i rytmiczny. Rymy sÂą bardzo dokÂładne. Jest opis przyrody. Ostatnia strofa to pointa. Jest to wiersz o uczuciu i o tĂŞsknocie. Uczucia sÂą zaprezentowane za pomocÂą przyrody i na tle przyrody.

Edit

Wasil uÂżywaj opcji - Edytuj, nie rĂłb przysÂłowiowego +1, czyli nabijania postĂłw.

Tylko nie zrzynaĂŚ jak leci troche, pozmieniaĂŚ bo bĂŞdzie przypaÂł!!!!!!!